(w grze na instrumencie)

См. также в других словарях:

• tryl — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów muz. «ozdobnik muzyczny polegający na szybkim powtarzaniu (w śpiewie lub w grze na instrumencie) dwu sąsiednich dźwięków» ‹wł.› …   Słownik języka polskiego

• tryl — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. i || ów, muz. {{/stl 8}}{{stl 7}} ozdobnik muzyczny polegający na szybkiej i wielokrotnej zamianie sąsiadujących dźwięków przy śpiewie lub grze na instrumencie <wł.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wprawka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wprawkawce; lm D. wprawkawek {{/stl 8}}{{stl 7}} ćwiczenie wykonywane dla osiągnięcia biegłości w czymś, zwłaszcza ćwiczenie w grze na instrumencie, śpiewie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grać, ćwiczyć wprawki na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przegrać — dk I, przegraćam, przegraćasz, przegraćają, przegraćaj, przegraćał, przegraćany przegrywać ndk I, przegraćam, przegraćasz, przegraćają, przegraćaj, przegraćał, przegraćany 1. «zostać pokonanym w grze, w walce sportowej itp.; stracić to, o co była …   Słownik języka polskiego

• zagrać — dk I, zagraćgram, zagraćgrasz, zagraćgrają, zagraćgraj, zagraćgrał, zagraćgrany 1. «wykonać jakiś utwór na instrumencie muzycznym (lub na instrumentach muzycznych); o instrumentach muzycznych: wydać dźwięki, zabrzmieć» Zagrać walca, mazurka,… …   Słownik języka polskiego

• odegrać — dk I, odegraćam, odegraćasz, odegraćają, odegraćaj, odegraćał, odegraćany odgrywać ndk I, odegraćam, odegraćasz, odegraćają, odegraćaj, odegraćał, odegraćany 1. «wykonać utwór muzyczny na instrumencie lub na instrumentach; zagrać coś» Orkiestra… …   Słownik języka polskiego

• gra — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. grze; lm D. gier {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zabawa towarzyska, w której występuje element współzawodnictwa, określona ustalonymi regułami; rozgrywka sportowa prowadzona… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gra — ż IV, CMs. grze; lm D. gier 1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad, niekiedy połączona z hazardem, granie; w sporcie: rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny;… …   Słownik języka polskiego

• pograć — dk I, pograćam, pograćasz, pograćają, pograćaj, pograćał 1. «spędzić pewien czas na grze sportowej lub towarzyskiej» Pograć w piłkę. Pograć w karty. 2. «spędzić pewien czas, grając na instrumencie muzycznym» Pograć na skrzypcach. Pograli nam do… …   Słownik języka polskiego

• powprawiać — dk I, powprawiaćam, powprawiaćasz, powprawiaćają, powprawiaćaj, powprawiaćał, powprawiaćany «wprawić, wstawić wiele czegoś, wprawić jedno po drugim» Powprawiać szyby do okien. Lustra, obrazy powprawiane w ramy. powprawiać się «poćwiczyć się… …   Słownik języka polskiego

• doskonalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} doskonalić samego siebie; stawać się lepszym w czymś, zdobywać coraz lepsze umiejętności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Doskonalić się duchowo, zawodowo. Doskonalić się w jeździe na nartach, w śpiewie, w grze na jakimś instrumencie.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień